کاربرد تجزیه مقدار تکین در روش ترکیب مودهای مؤلفه ها با رویکرد تجربی در مدل ورق

در این مقاله به مشکلات عددی ناشی از انتخاب مختصات مناسب مدل مودال برای شرکت در فرآیند کوپلینگ با رویکرد تجربی پرداخته می شود. برای این منظور ابتدا روش ترکیب مودهای مؤلفه¬ها (cms) سطح مشترک آزاد برای توضیح روش کوپلینگ با استفاده از داده های تجربی بیان می شود. سپس خطای عددی افزونگی مدل مودال شرح داده می شود. در ادامه تجزیه مقدار تکین به عنوان یک ابزار ریاضی قدرتمند برای تشخیص مختصات مناسب جهت شرکت در فرآیند کوپلینگ مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین یک الگوریتم انتخاب مختصات برای جلوگیری از بروز خطای افزونگی مدل مودال معرفی شده است. در پایان میزان تأثیر این روش ها و محدودیت های آن ها با استفاده از دو مدل پیوسته نوار باریک و ورق و یک مدل تجربی ورق سنجیده شده است. شایان ذکر است به کارگیری روش تجزیه مقدار تکین روی داده های تجربی مدل ورق با مود صلب در فعالیت های پیش از این مشاهده نشده است. به علاوه مشکل افزونگی مدل مودال در ورق به خوبی نمایان است و می توان تأثیر روش های به کار گرفته شده را برای کاهش خطای افزونگی مدل مودال مشاهده نمود.